معماری مسیریابی اینترنت اشیاء با سیستم‌های مستقل از اشیاء

این مقاله یک معماری مسیریابی آینده محور برای اینترنت اشیاء (IOT)را ارائه می‌دهد. این IOT یک مفهوم تازه شامل یک مفهوم جدید در مورد مجموعه‌ای از اشیاء با مسیریابی مشابه و شیوه‌های خدمات مشابه می‌باشد که توسط یک سیستم مستقل از اشیاء (ASoT) مشخص می‌شود. در IOT (اینترنت اشیاء) یک ASOT باید نه تنها به سیستم‌های مستقل دیگر متصل باشد بلکه باید به مابقی سیستم‌های مستقل دیگر (ASS) برای اینترنت در طیف گسترده‌ای از حالات مختلف متصل باشد.
از این رو، این مقاله ابتدا به طبقه بندی ویژگی‌های متنوع ASOT‌ها می‌پردازد و سپس چالش‌های جدید بخصوص مسیریابی بین دامنه‌ای را بررسی می‌نماید.

۱- مقدمه
ما در آستانه‌ی عصر جدید با محاسبات فراگیر واقعی و ارتباطاتی قرار گرفته ایم که در آن بسیاری از ابزارها مانند سنسورها، تگ‌های RFID و ابزارهای هوشمند الکترونیکی و الکترومکانیکی در اطراف ما در شبکه قرار خواهند گرفت. ابزارها ناپدید می‌شوند و خود را به تار و پود زندگی روزمره‌ی ما می‌بافند تا با هماهنگی ما را در انجام فعالیتهای روزمره‌ی خود، وظایف و آداب و رسوم به یک شیوه‌ی آسان با استفاده از اطلاعات و هوش پنهان شده در شبکه متصل به ابزارها، حمایت کنند. این نمونه‌ی فراگیر که ما آن را اینترنت اشیاء(IOT) می‌نامیم، ممکن است موجب افزایش میزان اطلاعات تولید شده توسط تعدادی از ارتباطات بین افراد و ابزارها، مشخص شده توسط اشیاء و تبادل داده‌های پردازش شده به دانش برای منفعت مردم و جامعه شود. به این ترتیب اینترنت اشیاء باید در یک طیف گسترده‌ای از خدمات هوشمندانه و برنامه‌های کاربردی برای مقابله با چالش‌های افراد و سازمان هایی که در زندگی روزمره خود با آن مواجه هستند از طریق اجازه دادن به انسان‌ها و اشیاء برای) اتصال در هر زمان و در هر مکان اتصالی برای هر کسی و هر چیزی وجود داشته باشد (ارتباط با هر کسی یا هر چیزی در هر زمان و مکانی، هدایت شود.
اینترنت اشیاء یک موج در حال ظهور برای توسعه‌ی خدمات جدید می‌باشد و رشد اقتصاد جهانی توسط میلیاردها شیء متصل به اینترنت به وجود می‌آید. تصور میلیاردها شیء فراگیر متصل که، قادر به تعامل با محیط زیست اطراف ما و دریافت اطلاعات در مورد وضعیت آنها می‌باشد که قبلاً با نگاه ساده‌ای به مجموعه‌ای از اشیاء قابل دسترسی نبود. به عبارت دیگر، هنگامی که شبکه‌های داخلی (اینترانت) قبلی، که یک شبکه‌ی محلی از مجموعه‌ای از اشیاء از قبیل شبکه‌های حسگر بی سیم (WSN ها)، دستگاه به دستگاه (M2M) مثلا از خط تلفن خود بدون دخالت افراد داده‌ها را به سرور یا مرکز داده بفرستم، خانه‌های هوشمند و غیره می‌باشد،بتواند تنها اطلاعات منطقه‌ای حاوی یک محتوای خاص از اشیاء را استخراج کند،اینترنت اشیاء می‌تواند اطلاعات فراوان،جامع و تاریخی را با هماهنگی بین شبکه‌های اشیاء داخلی مختلف،حتی در صورتی که با ابزارها،فن آوری‌های ارتباطات محلی، و استقرار اهداف ناهماهنگ باشد را ارائه دهد. بنابراین،اینترنت اشیاء یکاتصال ۶ بعدی دسترسی می‌یابد (به عنوان مثال، هر زمان، هرکس، هر چیز، هرمکان، هر خدمات وهر شبکه ای) و در نهایت به عنوان تصور ITU و خوشه‌ی پروژه (IOT-CERP) قابل دسترسی می‌باشد.
در اینترنت اشیاء تعداد زیادی از ابزارهای بالقوه که شامل شبکه‌های داخلی اشیاء می‌باشند و باید با یکدیگر توسط اینترنت اتصال بیابند)به عنوان مثال،کنتورهای هوشمند،سنسورها، برچسب‌ها و غیره (می توانند از خدمات هوشمند و برنامه‌های کاربردی می‌توانند خدمات خود را ارائه دهند).
برای ارائه دهندگان متنوع خدمات با طیف گسترده‌ای از شبکه‌های داخلی اشیاء حمایت کنند. به این ترتیب بنابراین هر ارائه دهنده‌ی خدمات ممکن است ابزارهای متشکل از دامنه‌ی خدمات خود را گسترش دهد(از طریق متصل به اینترنت می‌تواند آنها را گسترش دهد) که با طیف گسترده‌ای از حالات مختلف اتصال به اینترنت متصل شده باشد را گسترش دهد که برای سیاست‌ها و اهداف خدمات خودش مناسب باشد. این امر یک تصور مشترک را برای گسترش خدمات و برنامه‌های کاربردی مستقل امکانپذیر می‌سازد که توسط عملیات سرویس بسیار بالا، انتقال اطلاعات، اتصال شبکه و قابلیت همکاری، مشخص می‌شود.
این مقاله معماری مسیریابی اینترنت اشیاء را با خصوصیت‌های ذکر شده‌ی قبلی ارائه می‌دهد. معماری مسیریابی ارتباطات مختلف بین اجزای جدید اینترنت اشیاء و انواع قدیمی آن را نشان می‌دهد. علاوه بر این ما چالش‌های جدید ارتباطات را،به ویژه قابلیت همکاری را بررسی می‌نماییم. بقیه‌ی مقاله به شرح زیر می‌باشد:
در بخش بعدی ما شرایط اینترنت اشیاء را بررسی می‌کنیم. در بخش سوم، ما دیدگاه خود را در مورد معماری مسیریابی در اینترنت اشیاء را با مولفه‌های جدید ارائه می‌دهیم و همچنین مسائل بین دامنه‌ای در اینترنت اشیاء را با توجه به حالت‌های مختلف اتصال، شرح می‌دهیم. در نهایت ما نتیجه گیری خود را در بخش ۴ توضیح می‌دهیم.

۲- اتصال ۶A
(که همان ۶ اتصال اینترنت اشیاء می‌باشد).
عناصر اتصال ۶A که ویژگی ۶A درک نمونه‌های اینترنت اشیاء را ارائه می‌دهد توسط خوشه‌ی پروژه‌ی اروپایی برای اینترنت اشیاء آورده شد که در مرحله‌ی اول در مورد مرحله‌ی نهایی اینترنت اشیاء توضیح می‌دهد، با این حال هیچکدام از این عناصر تعریف نشده اند و به اندازه کافی در ادبیات شرح داده نشده اند. در این بخش ما به تعاریف عناصر اتصال ۶A می‌پردازیم. برخی از این عناصر می‌توانند با توجه به عاملیت خود با هم ایجاد شوند. هر زمان، هر مکان: مفهوم در همه جا حاضر و محاسبات جامع و در هر جهان به محاسبات جامع اشاره دارد که ابزارهای هوشمند در جنبه‌های زندگی روزمره به طور نامرئی ادغام می‌شوند و شبکه‌های ارتباطی این ابزارها را برای تسهیلارتباطات هر زمان/ هر مکان متصل می‌کنند. به این ترتیب این عناصر اتصال فضایی و زمانی دردسترس بودن قابلیت همکاری با تمامی موجودیت‌های سیستمی از جمله افراد و اشیاء و همچنین خدمات، را نشان می‌دهد. همچنین این بدان معناست که خدمات باید بدویت، تحرک، و رومینگ جهانی را برای کاربران پشتیبانی کند.

* هر کس، هر چیز، هر شبکه: محاسبات جامع و فراگیر، ایجاد زیرساخت ماهیت‌های متعادل را که در آنها هر ماهیت، مصرف داده‌ها و تعامل با یکدیگر را فراهم می‌کند، را پیشنهاد می‌کند.
آن دسته از ماهیت‌ها به عنوان عاملان اصلی شناخته می‌شوند در چنین زیرساخت هایی در نظر گرفته می‌شوند. عاملان برای شروع و استفاده از خدمات ارائه شده در زیرساخت‌ها با هم همکاری می‌کنند. افراد، ابزارها و خدمات از جمله اتصال بین آنها از طریق هر شبکه‌ی دسترسی و یا اینترنت می‌توانند به عنوان عوامل در نظر گرفته شوند. ساختن این زیرساخت هر کس، هر چیز، با استفاده از هر شبکه‌ای به عنوان بزرگترین چالش برای اداره‌ی محاسبات جامع و فراگیر شناخته می‌شود.

* هر نوع خدمات: با تکیه بر زیرساخت‌های جامع و فراگیر که به ارتباطات اجازه می‌دهد که هر نوع ماهیت که از هر شبکه‌ی قابل دسترسی استفاده می‌کند، اجرا شود،) به عنوان مثال، افراد، ابزارها و خدمات( خدمات هوشمند می‌تواند با سطح بهتری از QOE ارائه شود. با درک شرایط افراد، محیط اطراف، و الزامات، خدمات می‌توانند برای انجام اهداف و نیازها ارائه شوند. این مفهوم، هدف نهاییمحاسبات جامع و فراگیر می‌باشد.

۳- معماری مسیریابی
این بخش یک مولفه‌ی جدید برای معماری اینترنت اشیاء را پیشنهاد می‌دهد و این مولفه می‌تواند دستیابی به شرایط اتصال ۶A از پارادیم اینترنت اشیاء پشتیبانی کند. از آنجا که مسیریابی به عنوان صفحه‌ی کنترل برای فراهم کردن ارتباط داده‌ها در معماری اینترنت اشیاء که هسته‌ی فن آوری‌های اصلی می‌باشد،ما به شرایط جدید برای پارادیم اینترنت اشیاء از دیدگاه معماری مسیریابی می‌پردازیم سپس یک مولفه‌ی جدید برای حل مشکلات و گسترش عنصر اینترنت سنتی با حالات اتصال مختلف از عناصر در اینترنت به عنوان یک سیستم معماری اینترنت اشیاء را ارائه می‌دهیم.

الف: سیستم مستقل اشیاء
در این بخش ابتدا ما یک مولفه‌ی جدید از اینترنت اشیاء را تعریف می‌کنیم. مولفه نشان دهنده‌ی یک سیستم مستقل از اشیاء می‌باشد ASOT)).
این مفهوم بسیار شبیه به یک سیستم مستقل در اینترنت می‌باشد که در آن عامل واحد زیرساخت‌ها را پیکربندی می‌کند و آن را با شیوه‌های مسیریابی مشابه با تصمیم خود اداره می‌کند. در اینجا تعریف ASS در اینترنت شرح داده شده است. ASS چیست؟
یک سیستم مستقل، مجموعه‌ای از روترها می‌باشد که شیوه‌های مسیریابی مشابه را به اشتراک میگذارد. تنظیمات مختلف برای سیستم‌های مستقل بر اساس اینکه چه تعداد نقاط خروج برای شبکههای خارجی مطلوب می‌باشد و اینکه آیا این سیستم باید اجاره‌ی ترافیک انتقال را بدهد یا نه، امکان پذیر می‌باشد. اینترنت مجموعه‌ای از سیستم‌های مستقل می‌باشد که اختیارات مدیریتی و شیوه‌های مسیریابی سازمان‌های مختلف را تعریف می‌کند.
این ASS‌های مختلف از روترهایی ساخته شده است که ASS پروتکل‌های گذرگاه داخلی از قبیل پروتکل مسیریابی داده ها (RIP)، کوتاه ترین مسیر باز (OSPF) و سیستم متوسط به سیستم متوسط (IS –IS) در داخل مرزهای خود و اتصال داخلی از طریق پروتکل گذرگاه خارجی (EGP)، یا پروتکل گذرگاه مرزی (BGP) را اداره می‌کنند. IGP‌ها مسیرهای انتقال پیام را برای مسیریابی درون برنامه در داخل یک AS را اداره می‌کنند؛ از سوی دیگر یک AGP برای مسیریابی بین دامنه‌ای از طریق AS با طیف گسترده‌ای از حالات اتصال انجام می‌شود. به این ترتیب پروتکل‌های مسیریابی خارجی برای کنترل جداول مسیریابی و برای ایجاد یک دیدگاه ایجاد شده‌ی اینترنت با تفرق حوزه‌ی مسیریابی به مدیریت جداگانه که AS نامیده می‌شود، ساخته می‌شوند که AS به این معناست که هر کدام از پروتکل‌های مسیریابی دارای شیوه‌های مسیریابی مستقل خود و IGP‌های منحصر به فرد خود می‌باشند.
از آنجا که هر ارائه دهنده‌ی خدماتی از اینترنت اشیاء مایل به دریافت خدمات هوشمند مستقل وزیرساخت بر اساس عملکرد مستقل به گونه‌ای که در بخش قبلی شرح داده شد می‌باشد، ASOTهامی توانند چنین تعاریفی و ویژگی‌های از AS‌ها را به اشتراک بگذارند و همچنین ویژگی‌های وسیعی را به همان گونه که در شکل ۱ نشان داده شده است نشان دهند:
۱-یک ASOT مجموعه‌ای از ابزارهای متنوع (به عنوان مثال، حسابگر هوشمند، سنسورها و برچسب‌ها و غیره) نه تنها شیوه‌های مسیریابی را به اشتراک می‌گذارند بلکه شیوه‌های خدمات مشابه را نیز به اشتراک می‌گذارند.
۲- پروتکل هایی که مسیریابی را بین چندین AS مختلف انجام میدهند. پروتکل مسیر یابی خارجی می‌گذارند.
۳- ASOTها : IPG‌های منحصر به فرد را اداره می‌کنند و به یکدیگر متصل می‌شوند و همچنین AS‌های سنتی از طریق یک EGP متصل می‌شوند.
با این حال، یک سوال می‌تواند مطرح شود،این که چرا ما این مفهوم جدید را به حساب می‌آوریم، حتی اگر آن شبیع به AS سنای باشد،بازهم این ASOT‌ها را به حساب می‌آوریم ؟
برای این که این سوال بهتر مطرح شود می‌گوییم چه محدودیت‌های سنتی برای شبکه‌ی اشیا وجود دارد؟ اول این که عدم تجانس انواع بسیاری از ابزارها، فن آورها، و خدمات یکی از بزرگترین ویژگی‌های مربوط به آینده‌ی اینترنت اشیاء می‌باشد که ام. زورزی و همکاران شرح داده اند وشکل ۱ آن را نشان می‌دهد،با این حال آن‌ها استانداردهای جهانی مشابه IGP‌ها و EPG‌ها را میپذیرند.ازسوی دیگر در اینترنت اشیاء ابزارها و فن آوری‌های ارتباطی از استاندارد‌های جهانی پیروی نمی کنند.به عنوان مثال، درشبکه‌های حس گر بی سیم (wSN ها) در حال حاضر تعدادی از فن آوری‌های مسیریابی برای محیط‌های بسیار مختلف شبکه و نرم افزار مورد نیاز وجود دارند.علاوه بر این هنگانی که AS‌ها تنها در خدمات مسیریابی IP نشان داده می‌شوند،ASOT باید طیف گسترده‌ای از خدمات هوشمند را در خود جای دهد.
علاوه بر این ابزارهای اینترنت اشیاء قادر به پیکربندی شبکه‌ی تک کاره می‌باشند که در آن تمام گره‌ها هردو روتر داده‌های حمل و نقل میزبان به عنوان کاربران در یک ASOT را انجام می‌دهند. البته ابزارهای چندسیمی یا بدون سیم که دارای پشته‌ی TCPیا IP می‌باشند می‌توانند با یک گذرگاه اتصال بیابند و به عنوان عامل روتر محوری BGP عمل کنند (به عنوان مثال آن‌ها یک مدل از AS قدیمی را پیکر بندی می‌کنند). به طور معمول، با این حال در یک ASOT تعداد بسیاری از ابزارهای پذیرنده IP پان کم با آدرس‌های IPیا پروتکل‌های شبکه‌ی گیرنده بدون سبم بدون آدرس IP یک شبکه‌ی تک کاره را با شیوه‌های مسیریابی خود که شامل تصمیم IGP می‌باشد را سازماندهی می‌کنند. این بدان معناست که ASOT‌های مستقر در IPG‌ها برای شبکه‌های تک کاره توسعه یافته اند (به عنوان مثال شبکه‌های موبایل تک کاره (MANET یا WSN)) زیرا IPG‌های بزرگ از قبیل OSFP،RIPیا IS -IS به دلیل تعداد محدود هاپ و یا ارقام یا محاسبات زیادی،دارای محدودیت عملیات پروتکل می‌باشند.
محدودیت سوم می‌تواند ویژگی پیکر بندی ساختار‌های منطقی برای مسیریابی IPG باشد،که می‌تواند استاتیک ویا پویا باشد. ASها توپولوژی مسیریابی فعال با عناصر ثابت را می‌سازند (به عنوان مثال روترمعمولی) در حالی که ASOT‌ها باید توپولوژی پویا یا واکنشی از طریق عناصر ثابت و همچنین عناصر متحدک را اجازه دهند.
درنهایت، در اتصال اینترنت بین ASها (به عنوان مثال مسیریابی بین دامنه از طریق EGP) به شیوه‌های مسیریابی با توجه به استقلال دامنه و حریم خصوصی در زمانی که IPGها در مسیریابی کارآمد مانند ساخت درخت کوتاه ترین مسیردر میان مجموعه‌ای ازروترها نشان داده می‌شوند، متکی می‌باشد. در این صورا مسیر یابی بین دامنه بین ASOT‌های محیط اینترنت اشیاء باید براساس شیوه‌های مسیریابی باشد. ارتباط و توافق بین یک AS ویک ASOT به دلیل توافق سطح خدمات (SLAASOT در AS می‌تواند مهم تر باشد. با این حال، EGP موجود نمی تواند چنین اتصالی را پشتیبانی کند.

ب: مسیریابی بین دامنه‌ای
در اینترنت، مسیریابی فرایند انتخاب منطقی: مسیرهایی است که در طول آن‌ها ترافیک شبکه ارسال می‌شود. ایت فرایند مسیریابی انتقال پیام به سوی آدرس مقصد را هدایت می‌کند. (به عنوان مثال انتقال منطقی پیام‌ها از منبع خود به سمت مقصد نهایی خود) که از طریق گره‌های متوسط انجام می‌شود. این فرایند می‌تواندبه صورت پویا ازطریق پروتکل‌های مسیریابی از جمله AGPها یا BGPها انجام شود. به عبارت دیگر، به دلیل این که آدرس IP به منظور مدیریت شبکه به دو قسما منطقی تقسیم می‌شود. (به عنوان مثال پیشوند شبکه و شناسه‌ی میزبان ویا زمینه‌های دیگر) تمام میزبان‌ها در یک زیرشبکه دارای پیشوند شبکه‌ی مشابه می‌باشند. AS‌ها پیشوند شبکه‌ی خود را بایکدیگر با BGP به اشتراک می‌گذارندو سپس هر AS توپولوژی شبکه را باتوجه به شیوه‌های مسیریابی خود براساس اطلاعات پیشوندها توسط ترکیبی از BGP‌ها و IGP‌ها مانند RIP یا OSPF پیکربندی می‌کنند.
به منظور به اشتراک گذاشتن پیشوندشبکع‌ای ASها (به عنوان مثال مسیریابی بین دامنه ای) BGPها ویژگی‌های بسیاری رابرای حمایت از شیوه‌های مسیریابی براساس قراردادهای بین اپراتورهای مستقل ASها برای اتصال به اینترنت فراهم می‌کند. همچنین برای ساخت اتصال امن برای شیوه‌های مسیریابی BGP اتصال TCPبین هرجفت از AS‌ها را ایجاد می‌کند. همان گونه که شکل ۱ نشان می‌دهد حالت‌های مختلف پیکربندی جفت شدن BGP‌ها براساس این که چه تعداد نقاط خروجی برای AS‌های خروجی مطلوب می‌باشد،و این که آیا Asها باید ترافیک حملو نقل را اجازه دهند،وجود دارد.
علاوه بر این اتصال BGP بین روترهای مرزی در حال اجرای BGP و EGPها در درون ASها به عنوان BGP داخلی اشاره دارد، در حالی که اتصال BGP در بین روترها در AS‌های جداگانه به عنوان BGPخارجی به آن اشاره می‌شود). EBGPروترهایی که IBGPها را اجرا می‌کنند روترهای حمل و نقل نامیده می‌شوند در حالی که آن‌ها ترافیک حمل و نقل که از طریق AS‌ها می‌گذرد را حمل می‌کنند. به عبارت دیگر EBGP برای ارائه پیشوند شبکه بین ASها مورد استفاده قرار می‌گیرد اما IBGP پیشوند شبکه‌ی به اشتراک گذاشته شدا‌ی AS‌های خارجی بین روترهای مرزی درونی یک AS حمل می‌کنند. هنگامی که ما ASOTها را دراین مسیریابی بین دامنه‌ای می‌گنجانیم ممکن است سه ویژگی بزرگ در حالت‌های اتصال بین دامنه‌ای ASOT عبارتنداز:
۱- As به ASOT با IP
۲- AS به ASOT بدون IP
۳- ASOT به ASOT

تعریف اول
اول، یک AS باید به ASOT متصل شود تا در آن IP برای مسیریابی درون دامنه اس کار کند. حتی اگرASOTها IP را بپذیرند، آن‌ها می‌توانند مدل‌های پیکربندی مختلف را دنبال کنند. به عنوان مثال، صرفا به عنوان یک AS معمولی، برخی از روتر‌های مرزی وجود دارند و هر ابزاری به آن‌ها متصل می‌شود. در این مورد ASOTها از طریق BGP‌ها به AS‌ها متصل می‌شوند. از سوی دیگر، یک ASOT یک شبکه‌ی تک کاره را برای ابزار‌های پذیرنده IP و یا ۶پال کم را سازماندهی می‌کند. این امر هرگونه نقطه اتصال از ASها را فراهم می‌کند. بنابراین از طریق هر ابزاری داده‌های خدمات هوشمند و برنامه‌های کاربردی می‌توانند در خواست و تحویل داده شوند. با این حال این چالش‌های دیگری را به وجور می‌آورد. برای هرنقطه اتصال، هر ابزاری قادر به اجرای BGP می‌باشد به طوری که تعداد بسیاری از حالت‌های TPC برای EBGP و IBGP وجود دارد. به این ترتیب این ADOT برای ASها با تعداد نقاط زیادی با گره‌های نقاط لبه‌های ASOT چند خانه‌ای می‌شود؛ علاوه بر این، برای به اشتراک گذاشتن پیشوند‌های شبکه از خارج، همه‌ی ابزار‌ها اتصال IBGP را بر اساس TCP ایجاد می‌کنند. همچنین ممکن است بسیاری از مسائل برای همکاری و ترکیب BGP با IGP‌های متنوع جدید از MANET‌ها وجود داشته باشد.

تعریف دوم
دوماً،یک ASOT با تکیه بر یکی از تعدادی از مکانیزم‌های مسیریابی مرکز داده‌ای یا مکانیزم هایمسیرهابی مبتنی بر مکان توسعه یافته برای شبکه‌ی حسگر بی سیم (WSNها) قادر به اتصال به یک مسیریابی IP مبتنی بر AS می‌باشد. این اتصال بین دامنه‌ای بین انواع مختلف دامنه (به عنوان مثال اتصال IP به غیرIP بسیاری از چالش‌های جدید را به ارمغان می‌آورد. زیرا گذرگاه هایی که چاهک نامیده می‌شوند در WSNها معمولا متعدد هستند. آن‌ها باید دارای روش هایی برای به اشتراک گذاشتن پیشوند شبکه با EPGP و IBGP باشند. همچنین چاهک‌ها می‌توانند به صورت پویا انتخاب شوند به طوری که همه‌ی ابزار‌ها یا نقاط لبه BGP را بپذیرند. یعنی مشکلات مشابهی در مورد مقیاس جلسات TCP شرح داده شده در پاگراف قبلی و همچنین براط پیشوندهای شبکه‌ی IBPG وجود داردکه باید با مسیریابی بدون IP به اشتراک گذاشته شود. علاوه بر این همه‌ی چاهک‌ها باید بتوانند همه‌ی پرسش‌های دریافت شده توسط IP برای همه‌ی خدمات هوشمند را درک کنند و سپس آن‌ها باید آن‌ها را برای پیام‌های مناسب جهت مسیریابط بدون IP ترجمه یا اصلاح کنند. در نهایت BGP باید برای حمایا از انواع مختلف اتصال درون دامنه‌ای و خدمات متنوع در محیط‌های ابزارهای بسیار ناهمگن، تغییر کند یا توسعه یابد.

تعریف سوم
سوماً، انواع مختلف ASOTها می‌توانند با یکدیگر متصل شوند تا یک ASOT بتواند باASOT دیگر برای خدمات هوشمند یکپارچه، همکاری کند. به این منظور، حتی اگر یک، ASOTIP را برای مسیریابی در یافت نکند، برای اتصال به اینترنت برای تبدیل شدت به یک عنصر از اینترنت اشیاء باید حداقل یک ابزار BGP را اجرا کند و همه‌ی پرسش‌ها برای همه‌ی خدمات درک شود.

۴- نتیجه گیری
در این مقاله، ما به صراحت شرایط نهایی را طبقه بندی می‌کنین و شرح می‌دهیم که اتصاب A6 از نمونه‌ی خوشه‌ی پروژه‌ی اروپایی اشیاء نامیده می‌شود. (CERP-IOT) سپس برای شرایط، مایک مولفه‌ی جدید از اینترنت اشیاء را ارائه می‌دادیم که سیستم مستقل از اشیاء (ASOT) نامیده می‌شود.
ASOT قادر به جا دادن مراحل بسیاری از ویژگی‌های قابل همکاری اینترنت اشیاء می‌باشد. علاوه بر این قابلیت همکاری ASOT با ASOT دیگر و یا سیستم‌های مستقل سنتی (Asها) چالش‌های جدیدی در مسیریابی درون دامنه‌ای به ارمغان آورده اند زیرا آن‌ها طیف گسترده‌ای از ویژگی‌های مربوط به اتصال را نشان می‌دهند. ما چالش‌ها را برای مطالعات آینده از نظر معماری مسیریابی اینترنت اشیاء خلاصه می‌کنیم.